Na wat strubbelingen aan de balie van de KLM over de koffergewichten, toch nog zonder problemen op pad. We zouden de gewichten tussen onze tassen/koffers niet mogen salderen! Gelukkig had Fjaeremark een schermafdruk van de voorwaarden toen we boekten en een transcript van een chat met de KLM van een paar dagen geleden!

Opvallend overigens dat onze weegapparatuur zo'n 1,5 kg minder aangeeft dan die van de KLM! Dat is dus wel opletten!

De rij voor de douane valt gelukkig mee. Alleen voor George is het hijgen en puffen. Die moet zijn rugzak bijna helemaal uitpakken. Hij was er voor gewaarschuwd; rugzakken zijn ook geen slimme dingen voor dit soort reizen! Toch maar direct doorgelopen naar de gate. Jammer, na een half uurtje krijgen we te horen dat we naar en andere gate moeten. We hebben zicht op het vliegtuig en kunnen dus controleren of al onze bagage ook werkelijk aan boord gaat. Het vliegtuig vertrekt met een kleine vertraging.

Eenmaal boven Noorwegen is duidelijk te zien dat de winter nog niet weg is.

Op vliegveld Trondheim sneeuwt het een heel klein beetje. Als we later in de bus ergens halverwege Namsos zijn, ligt er gewoon sneeuw op de weg en is het spek glad. Toch verloopt ook dit deel van de reis voorspoedig.

Na een half uurtje wachten in Namsos slepen we al onze bagage aan boord van de hurtigboot richting Leka. De boot gaat met een gangetje van 40 km/u richting Leka. Het waait nogal. Onderweg gaat het er om een stuk open water hobbelig aan toe. Zo erg zelfs dat we soms gewichtloos zijn om dan vervolgens met geweld in onze stoelen gedrukt te worden. Na Rorvik wordt het allemaal weer rustig, alleen sneeuwt het nu dikke vlokken die blijven liggen. Strak volgens planning komen we om 21:45 aan op Leka.

In een dikke sneeuwbui de spullen van de ferrysteiger naar het huis gelopen (in 3 keer!). Eenmaal compleet de meest noodzakelijke zaken uitgepakt. Na nog een lekker bordje bospaddenstoelensoep met champignons (?), snel in het mandje en ronken.