Dag 10: De terugreis

Gisterenavond hebben de we vis in de koelboxen gedaan en die alvast in de wachtruimte bij de ferry gezet. De twee grootste boxen overgewicht in gedaan. In totaal over alle bagagestukken hebben we ondergewicht en we denken de incheckbalie wel te kunnen overtuigen dat salderen mogelijk moet zijn. Voor de zekerheid hebben we het overgewicht in aparte tasjes gedaan die we snel verwijderen op het vliegveld als dat problemen geeft.

Vanochtend om 05:30 op om het huis aan kant te maken en de laatste dingen in te pakken. Ook de restjes moeten opgemaakt worden. Wiegert doet met een restje witte wijn voor hoe je dat het beste kunt doen (Brrr zo vroeg op de ochtend!).

Om 06:45 komt de ferry en staan we met alle spullen klaar op de steiger. Opnieuw is het ongelofelijk mooi weer!

Schitterend om zo in de ochtendzon de 1e ferry naar Gutvik (vaste wal) te zien vertrekken en tegelijk de postboot van Gutvik naar Namsos te zien aankomen (dat is de catamaran).Precies op tijd vertrekt de ferry richting Namsos. Hoewel Wim en George dit oneerlijk vinden, krijgen we als inmiddels trouwe klanten allemaal seniorenkorting op de ferry (??). Onderweg, net voor Rørvik zien we nog een school dolfijnen of kleine walvissen. We kunnen niet thuisbrengen welke soort het is, alleen weten we dat het geen bruinvissen zijn. Verder zien we in het fjord net voor Namsos nog een grote vis aan het oppervlakte jagen op kleine koolvis. Mogelijk is het een grote heilbot. Dat zien we rondom Leka ook wel eens gebeuren (deze week dus ook al een keer). Onder een prachtig ochtendzonnetje komen we 09:30 in Namsos aan. De bus naar Trondheim staat op de haven al te wachten. Zodra we de bagage in het busruim hebben gezet vertrekt de bus richting vliegveld Trondheim-Vaernes.Om 12:35 komen we op het vliegveld aan aan. We hebben ruim de tijd voor inchecken, want ons vlucht vertrekt pas om 17:10. Tijdens het wachten op het openen van de incheckbalie worden we nog door Wim getrakteerd op allerlei restje eten die hij had meegenomen: pinda's, plakjes gerookte ham, een liter bier, koekjes en biscuitjes moeten op.Bij het inchecken netjes gemeld dat de koelboxen te zwaar zijn, maar dat dit gecompenseerd wordt door ondergewicht in de andere bagagestukken. Het luchthavenpersoneel heeft daar geen enkel probleem mee blijkt, als het gemiddeld gewicht maar onder de 23 kg per bagagestuk blijft en de zwaarste niet boven de 32 kg komt. Alleen de software van de KLM doet moeilijk en geeft voor de zware stukken geen bagagelabels. Ook dit wordt door het personeel netjes opgelost. Ook het vliegtuig vertrekt strak op tijd. Duidelijk zichtbaar ligt er inmiddels minder sneeuw in Noorwegen dan een week geleden toen we kwamen.

Na een rustige vlucht zijn we om 19:30 op Schiphol. Sanne is al onderweg en belt om 20:00 dat ze er is. Wij hebben net de bagage van de band getrokken en ontmoeten Sanne bij de uitgang van de terminal. In ganzenmars gaan we met onze vol geladen bagagekarren achter Sanne aan naar de parkeerplaats.

Na afscheid van elkaar te hebben genomen rijden we naar huis. Eind van weer een zeer geslaagde en erg gezellige visvakantie op Leka.

Maandag: 8e en laatste visdag

Vandaag de laatste visdag. Het wordt een kort dagje vissen want er moet ingepakt worden. Wim is behoorlijk verkouden en hij besluit om niet mee te gaan het water op (dan is die dus echt ziek!). Bij George zijn de zenuwen toegeslagen denken we want ook hij blijft thuis en gaat zijn spullen vast inpakken. Of het de zenuwen zijn weten we niet, misschien mogen we niet zien wat hij allemaal in zijn koffer verstopt heeft.

Dus wij eruit met 1 boot. Net buiten de haven uit trekt de wind behoorlijk aan tot een dikke 4 bft. De wind komt ook al uit een moeilijke hoek (ZZW) waardoor het aantal bevisbare visstekken zeer beperkt wordt. We besluiten op een klein onderwaterplateau op een kilometertje buiten de haven te gaan vissen. Door de harde wind zijn de driften behoorlijk snel (1,3 tot 2 km per uur) en dat gecombineerd met waterdiepten van 48 tot 100 meter maakt het vissen er niet makkelijk. Toch haakt René al snel een mooie kabeljauw die ook alweer snel gevolgd wordt door de volgende. Op de tweede drift haakt René opnieuw een kabeljauw en Fjaeremark een grote pollak. Wiegert houdt het bij koolvis. Helaas moet alle vis terug want we zitten ruim aan ons quotum.

We hadden beloofd om 14:00 uur weer thuis te zijn. De boten moeten opgeruimd worden en de spullen zoveel mogelijk ontdaan van zout (het heeft niet geregend dus al het zout blijft op je spullen zitten). Zo om een uur of 12:00 hebben we het eigenlijk wel gezien. De wind blaast lekker door en andere stekken vinden is vanwege die wind geen optie en we besluiten dan maar wat eerder op huis aan te gaan. De rest van de middag gaan we dus op ons dooie gemak inpakken.

Zondag; 7e visdag

Gisteren werden we nog uitgenodigd voor een maandelijkse feestavond in Leka Spiseri. We hebben de uitnodiging maar beleefd af geslagen. Fjaeremark, Wiegert en George zijn toen in de avond de harde wind nog even wezen testen en trokken er even voor de haven nog een paar mooie grote polakken uit. Kennelijk jagen die in de avond.

Vandaag weer weinig wind. De strak blauwe luchten zijn we inmiddels als aan gewend. Toch gebruiken we nog steeds grote hoeveelheden brandzalf om te voorkomend dat de vellen er straks bij hangen. Je wil toch een beetje in een stuk thuis komen!

Gelukkig doet onze boot het weer vanochtend. We kunnen dus weer op pad met onze koffiepot. Eerst maar eens naar Noord-Leka om dan door te steken maar het westen. Voor Wiegert is het kennelijk allemaal weer nieuw. Hij verbaasd zich over een slangetje waar zo nu en dan vuil water uit komt (zit er overigens al jaren zo!). We varen om noord om het eiland richting een rif aan de westkant van Leka.

De andere boot blijft eerst even onder de Leka kust hangen. Als Fjaeremark de kist al bijna vol heeft komen zij ook. Dan is echter het tij al om en vangen we bijna niets meer. Fjaeremark en Wiegert besluiten om verder zuid te gaan, terwijl de andere boot naar het westen (het eiland Kvingra) gaat. Aan het eind van de dag hebben Fjaeremark en Wiegert zo’n 10 gullen, 1 mooie leng en 1 grote pollak, terwijl de teller bij de andere boot op 5 vissen blijft staan. Het is dus best wel weer taai vissen. We zien ook geen grote scholen koolvis waarvan we weten dat er meestal kabeljauw onder zit. Wiegert heeft vooral een slechte dag. Met 1 blauwkeeltje houdt het voor hem op. Wat hij ook doet hij krijgt maar geen aanbeet.

Alsof we op een nieuwe boot zitten vindt nog een oude zonnebril in de kajuit van de boot. De glazen zijn compleet mat. Hij lijkt Jules de Korte wel!

Al met al een prachtige dag. Met een prachtig uitzicht op de westkant van Leka (voor de kenners, dat is de kant waar de magmakamer was (gevuld met Duniet). Je kijkt dus tegen een knalrood Leka.

Hoe is het met de gezondheid: Fjaeremark, Rene en Wiegert mankeren niets. Wij eten ook elke dag onze vitamientjes. Wim is heel erg verkouden en leeft op aspirines. George mankeert niets, maar na eerst opgeschept te hebben dat hij normaal maar eens per 3 dagen een grote boodschap heeft, lukte het hem gisteren 3 keer op 1 dag. Gelukkig (vindt hij zelf) heeft hij een hele huis-apotheek bij zich en heeft hij gisteren ook direct Norit gebruikt (hij had ook de gebakken piepers van vandaag kunnen nemen!). Morgen zullen we zijn excrementen dus wel in de BBQ kunnen gebruiken als brandstof. Ik verwacht dat hij over een paar dagen wel last zal krijgen obstipatie. Misschien moet hij dan toch noch een broodje pølse nemen op vliegveld Trondheim.

Morgen zien we wel of het vissen nog echt wat wordt. We moeten ook nog inpakken en dat zal wel de nodige aandacht vergen. We gaan er voor dat we mogen salderen zoals we ook op de heenweg mochten (na een uitgebreide discussie en de interventie van een duty manager). Mochten we de discussie niet winnen, dan hebben we wegwerp tasjes met vis boven in de boxen zitten. Die trekken we er dan uit geven die aan die vriendelijke dames aan de incheckbalie. Mogen ze zelf opruimen! Als we thuis komen maken we dan wel bezwaar bij de KLM en claimen de schade, want op de website stond ten tijde van het boeken toch echt dat indien je meer dan 1 stuks ruimbagage had, een individueel bagagestuk niet meer dan 32 kg mag wegen (hebben we gelukkig geprint!). Zelfs nu staat nog op de website dat indien je bagagestuk meer weegt dan 23 kg, je extra bagage moet boeken. Dat is dus ook gedaan voor elk van ons. Nergens staat dat je die meer kilo’s dan in een apart bagagestuk moet doen!

Zaterdag; De 6e Visdag (gaat het niet worden!)

Het is opnieuw prachtig zoning weer, maar vannacht waren we al een keer wakker vanwege de harde wind die om het huis gierde. Dat voorspelde niet veel goeds. Inderdaad staat er windkracht 5 tot 6 uit het oosten. We komen de haven dus niet uit vanochtend. De windvoorspelling blijft voor de hele dag 5 bft aangeven. Jammer, want onze oude houten boot zou het weer goed moeten doen. Karl Oddvar heeft de startmotor goed schoongemaakten de bediening van de keerkoppeling gerepareerd. Hij heeft proefgevaren en volgens hem is alles weer in orde.

Noodgedwongen dus een rustige dag. Hebben we misschien tijd om even bij Bjørn Harald en Greta van Leka Spiseri aan te gaan en te kijken of er nog leuke snuisterijen te koop zijn. Bjørn Harald zou ook nog even navragen bij een ander of die soms nog stokvis voor ons te koop had. Misschien nog een stukje wandelen op Skeisenesset; de noordkant van het eiland. Het regenpak en de kaplaarzen hoeven is elk geval niet mee met dit weer. Fris is het wel. We zitten dan wel op een eiland, maar de wind komt uit het oosten (en daarvoor vanaf de noordpool) en dus van de fjell af. Op de fjell ligt nog sneeuw genoeg. Dus een koud en erg droog windje! We lopen al de hele week de lippen in te vetten door dat droge windje.

De middag in ledigheid doorgebracht. Zon nu en dan eens even het raam uit gekeken, masr daardoor werd de wind niet minder. Wiegert en George hebben een deel van de middag uit de wind in de zon gezeten. Rene is het eiland voor meer dan de helft rondgefietst (en dus weer terug via dezelfde weg). Vanavond eten we bruine bonen met gebakken spekjes en speklappen. Na het eten kunnen we ons niet bedwingen en gaan Fjaeremark, Wiegert en George toch even met de boot er uit om een paar pilkers nat te maken. De nog steeds harde wind en golven van 1 tot 1,5 m maken het niet makkelijk. Toch vangen we een aantal mooie koolvissen en twee grote pollakken (3,2 kg filet!). Dat maakt de dag wat visserij betreft toch weer goed.

Vrijdag: De 5e Visdag

In-stort-dag! Opnieuw een schitterde zonnige dag, maar niet alleen dingen begeven het soms.

Vanochtend kwam Karl Oddvar de boot repareren. Na 1 minuut starte de boot weer. Oorzaak een slecht contact op de electriciteitsaansluitingen op de startmotor. Hij beloofd de boel goed schoon te maken en de besturing van de keerkoppeling te repareren. Vandaag dus toch nog maar weg met de snelle boot van de buurman.

We hadden gepland om ver naar het westen te varen, tot bij het eiland Kvringla. Tegen alle voorspellingen is waait echter te hard. Witte koppen op de golven betekenen dat onze planning niet door gaat. Terwijl wij benzine gaan halen gaat de andere boot er vast op uit; vanwege de wind gaan ze richting vaste land (Gutvik). Nadat we de benzinetank bijgevuld hebben gaan ook Fjearemark en Wiegert er op uit. Eenmaal buiten de haven valt de wind en de golven eigenlijk wel mee. De wind is inmiddels dus minder geworden. Wij varen snel richting noorden om te kijken hoe het daar met de golven gesteld is. Eenmaal daar blijkt de wind zover afgenomen en de golven zover afgevlakt dat we de andere boot oproepen om naar ons te komen. Vandaar kunnen we door naar het westen; naar buiten de open zee op.

Ook vandaag is de vis lastig te vinden. Normaal zoek je een school koolvisjes en dan zitten daar wel kabeljauwen onder. De schooltjes koolvissen ontbreken dus een de kabeljauwen zitten als individuen verspreid. Fjaeremark heeft zich voorgenomen om de hele dag met een slug te vissen. Dat doet ie normaal nooit, maar de kans op een heilbot is daardoor wat groter. De andere boot vist iedereen ermee en ze vangen er goed op. Ook Fjaeremark vangt snel een mooie beer.

We zijn ver naar buiten gevaren en hebben achter Steinsflesa liggen vissen (dikke 20 km van de haven), maar ook daar was de vis slecht te vinden. Wel nog een bijzondere vangst; een zogenaamde drolvis (gul met obstipatie).

Al met al toch nog zo’n 15 kg filet bij elkaar geharkt vandaag. We zullen wel aan het quotum zitten. Morgen beginnen we wat vis te vangen voor Karl Oddvar.

Dat instorten vandaag: Er gaat nogal wat niet goed dit keer:

• Het begon al met een gesprongen waterleiding in de kelder toen we aankwamen. Dat was opgelost, maar toen deed het warme water in de douche het niet. Toen dat opgelost was hadden we maar een pisstraaltje uit de douche. We wilden al in het havenkantoor gaan douchen. Daar hebben ze naast gratis internet ook geweldige voorzieningen (douchen 10 NOK per keer);
• Vanavond was Karl Oddvar even bij ons en die zei dat hij gisteren het waterprobleem opgelost had? Had hij ons niet verteld, dus wat blijkt George had gisteren gedoucht en dacht wat zeuren die mannen toch; prima straal water!
• Eerst begeeft de bediening van de keerkoppeling het. Vervolgens wil de motor niet meer starten;
• Vanavond staat ineens het fornuis zonder stroom. De stop blijkt er uit te liggen. In het huis geen nieuwe stop te vinden. Karl Oddvar komt gelukkig snel nieuwe brengen. Al met al zitten we pas om 21:30 aan het eten;
• Als laatste storten de mannen in. Eerst Wim, dan George en als laatste Wiegert. Wim en George hoeven alleen nog gekist te worden. Wiegert lijkt wel een vampier die net voor het donker wakker wordt (let op zijn bruine bovenzijde en rode koontjes!).
  

Kortom “Het was weer een enerverend dagje meneer Droge!”

4e Visdag

Het wordt eentonig, maar opnieuw mooi weer. We hoorden vandaag dat het in zuid Frankrijk nabij de Ventoux vandaag maar 9 graden was en de mistral waaide. Je zal het maar hebben. Dagen gereisd en dan prut weer .

Vandaag is Karl Oddvar terug uit Singapore en kan bekijken hij wat er nu eigenlijk met de boot aan de hand is. Vanochtend zijn René en ik ondertussen met de fiets dieselolie gaan halen. Elk een jerrycan van 15 liter op de bagagedrager vastgezet met een spanband (en de fietstassen vol met boodschappen). Afgelopen maandag waren Wim en René al naar de supermarkt geweest en moest René zo nu en dan een duwtje geven aan Wim. Het verbaasde me omdat Wim in oktober, ondanks zijn leeftijd, prima mee kon op dit stukje. Het gaat constant omhoog en op sommige punten best wel steil, maar Wim ging in oktober gewoon mee omhoog. Nou, ik ben er achter waarom; we waren halverwege de eerste helling en René trapte bij dezelfde rijsnelheid als mij, twee keer zo snel. Wat blijkt de fiets waar Wim en ik op fietsen staat in zijn 2e terwijl het schakelmechanisme zegt dat het de 1^e versnelling is. Geen wonder dat René soms een duwtje moest geven. De terugweg met die tank dieselolie en de boodschappen gaan op de rem naar beneden ca 3 km lang. De rook komt er bijna af!

Karl Oddvar bleek niet thuis te zijn (was al weer als taxichauffeur onderweg). Vandaag wordt onze boot dus niet meer gerepareerd is onze conclusie. We krijgen niemand te pakken om dat te bevestigen en dus pakken wij de boot van de buurman maar weer. Lekker snel is die.

Het is Wiegert die vandaag kanjerkoning wordt. Hij vangt eerst een kabeljauw van 97 cm en vervolgens nog een grote koolvis.

Ook daarna laat hij zich niet onbetuigd in het vullen van de viskrat. Fjearemark vangt wel vis, maar niet echt iets bijzonders, of het moet die verdwaalde schelvis zijn. Zo tegen 16:00 nog even contact gehad met de andere boot ook bij hen was het weer niet wild, maar zij hebben toch ook een aantal vissen. Uiteindelijk aan de wal blijkt de totale vangst ongeveer een metselkuip vol. Tijdens het schoonmaken blijken er nog een stuk of 4 slappe vissen tussen te zitten, waaronder die grote van Wiegert. Jammer, maar die worden gedumpt. Al met al weer een 10 kilo visfilets. We zitten nu ongeveer op- de helft van ons quotum.

Het is zulk mooi weer dat we de thee buiten willen drinken.

Wim spartelt tegen omdat hij koude handen heeft????? Zal moeite met schakelen zijn omdat het afwijkt van zijn normale routine (koffie en thee in de keuken). Gelukkig voor hem strooit een aangestoken vuur waarvan de rook over ons huis komt, roet in het eten en drinken we toch binnen thee.

Fjaeremar heeft vanavond contact gehad met Karl Oddvar. Die kan de boot pas morgen repareren. We moeten morgen dus opnieuw met de boot van de buurman weg. Karl Oddvar zal zorgen dat die weer voorzien wordt van benzine, zodat we niet opnieuw met jerrycans op de fiets hoeven te doen. We willen namelijk morgen ver naar buiten! Gezien de wind voorspellingen is dat vermoedelijk onze laatste kans om ver weg te gaan naar onverkende stekken. Zaterdag zondag en maandag wordt er dan wel strak blauwe lucht voorspeld, maar de wind neemt wel toe tot 4 á 5 bft en dat is teveel voor onze kleine bootjes om ver het open water op te gaan. Golven bouwen zich snel op en dan wordt het snel ongemakkelijk en oncomfortabel.

Oh Jeetje: Er zit een vlek in ons tafelkleed. Gelukkig aan de kant van Wim! Voer voor uitgebreide discussies, van het aankopen van dit kleed (in de middeleeuwen) en over de snee die er in kwam tig jaar geleden, tot de mogelijkheid om hetzelfde dessin in plastic te kunnen kopen (er staat niet bij of je dan die vlek erbij krijgt ). Fjearemark neemt zich voor om vanavond er ook een vlek te maken, zodat ze niet allemaal op Wim zitten te pikken. Lekker stelletje kippen!

Woensdag; de 3e visdag

Opnieuw prachtig weer. Iets meer wolken dan gisteren, maar wel zon! De bedoeling is om ver naar buiten te gaan. Eenmaal op de haven bij de boot blijkt de motor niet te willen starten; onvoldoende stroom? Snel de accu verwijdert om aan de lader te zetten. De vraag is alleen, waarom de accu onvoldoende stroom gaf. Op het dashbord zien we dat er wel laadstroom is, maar kennelijk laad de accu niet of onvoldoende. Het is ook geen nieuwe accu; om maar een understatement te gebruiken. Misschien is dat de reden (een paar cellen kapot?). In de boot staat nog een 75Ah accu die vol moet zijn. We laden de oude accu een paar uur en sluiten dan die andere accu aan om te kijken of die genoeg stroom levert. De oude accu gebruiken we dan als reserve. De gedacht daarbij is dat een accu van 75Ah met goede cellen altijd beter resultaat levert dan een 85 Ah accu met 1 of meer kapotte cellen. Geen resultaat echter! Ergens vandaag komt Karl Oddvar thuis en dan moet hij vanavond of morgen maar kijken naar een definitieve oplossing.

Bjorn Harald komt even kijken of hij nog wat kan doen. We laten hem de oplossing voor de kapotte bediening van de keerkoppeling zien. Als of het de gewoonste zaak van de wereld is haalt hij zijn schouders op en mompelt dat dit ook prima kan. Op de foto de voorste handel werkt niet meer. Links ervan: heeft Fjaeremark de kabel nu aan de deurstijl geschroefd. Werkt prima. Je moet alleen nadenken over voor- en achteruit!

Beetje prutsen op de haven heeft als gevolg dat je ook nog andere mensen spreekt. Ik zou nog een stokvis mee terug nemen voor Laura. Op de haven kwam ik de beroepsvisser (Bjorn Ole) tegen (die was aan zijn schip aan het prutsen) waarvan ik vorig jaar stokvis gekocht had. Die had dus niets meer en de nieuwe Skrei was nog niet droog. Bjorn Harald wist misschien iemand anders die misschien nog had en zou navraag doen.

Na 1,5 uur geeft de lader aan dat de accu vol is (daar zat het probleem dus niet in!). Na deze geïnstalleerd te hebben. Wil de startmotor nog niet, we horen alleen het relais tikken. Ook nadat ik de startmotor een paar klappen met een hamer heb gegeven wil hij niet draaien. Het lijkt er op dat het de startmotor is die de geest heeft gegeven. Bjorn Harald maar een sms gestuurd met de vraag naar een reserve boot. We lopen net terug naar het huis om een bammetje te eten als Bjorn Harald aan komt fietsen. Hij heeft de boot van de buurman geregeld. Op zich een prima boot. Met een 70 hp viertakt loopt die meer dan 40 km/u (dan 12 l benzine per uur!). Hij is alleen wat windgevoelig doordat het een relatief lichte en hoge boot is. Ondanks de geringe wind zullen we dus best wel snel driften ten opzichte van onze eigen rammelbak.

Snel de spullen over gezet en hup richting de anderen die inmiddels op een kilometertje of 12 aan het vissen zijn. Dat is bijna 1,5 uur varen met onze dieselboten. Die afstand kost ons nu maar 15 minuten! Die mannen kijken verrast als we er ineens aan komen blazen. Het vissen is er echter ook ronduit slecht. Dit hebben we nog nooit meegemaakt. Het is echt veel stekken bezoeken en harken om een klusje vis bij elkaar te krijgen. De oogst is uiteindelijk ongeveer net als gisteren zo’n 10 kg kabeljauw filet. Hopen dat we morgen wat makkelijker vis kunnen vinden!

De koppen beginnen inmiddels ondanks de dikke lagen brandzalf, toch wel een beetje rood te worden!

Dinsdag; 2e visdag

Vandaag niet veel foto’s gemaakt. Daarom maar eens beginnen met een foto van een betrapte Wim, die op het vliegveld van Trondheim heimelijk een broodje worst (gewikkeld in ontbijtspek) op de kop had getikt. Hij spreekt geen woord over de grens, maar dat lukt lukte hem dat toch wel weer zonder enige hulp!

Hij was even weg om geld te pinnen; we vroegen ons al af of hem dat zou lukken en het duurde al wel erg lang. De grappen gingen al rond toen hij ineens voor onze neus stond met dat broodje worst. Gelukkig had iemand de tegenwoordigheid van geest om er een foto van te maken!

Vannacht stond er behoorlijk harde wind. Echter toen we uit bed kwamen was het nagenoeg windstil met een strak blauwe lucht. Dat was ook de voorspelling voor vandaag (en de rest van de week).

Gisteren kwamen Rene en Wim -die op de fiets boodschappen waren halen- onze buurman tegen bij de supermarkt. Die was ons direct behulpzaamdoor met zijn auto even 20 liter dieselolie voor ons te halen. We kunnen dus weer even varen.

Vandaag naar het zuiden gevaren; richting een heel diep gat waar nog wel eens roodbaars te vangen is. Onderweg natuurlijk alle stekken die we kennen (en niet kennen) aangedaan. Vangsten zijn op beiden boten dramatisch slecht. Geen flauw idee waar dat in zit, maar we moeten het ermee doen. Wiegert en Fjaeremark komen nog het beste weg. We hadden afgesproken geen vissen mee te nemen die kleiner dan 60 cm waren. Dat betekende dus dat we best regelmatig een vangst terug moesten zetten. De andere boot waren de vangsten echter nog slechter en George heeft bijvoorbeeld de hele dag geen vis boven gehaald.

Op een bepaald moment liep de visfinder vol met scholen vis. Wij weten dan aan het patroon dat het koolvissen zijn. Gelukkig kleintjes (30 cm). Precies de maat de je prima kunt afzinken om een grote kabeljauw te vangen. Wiegert deed dit en direct beet. Helaas te vroeg aangeslagen. Zijn koolvisje (was gedoopt Japie) kwam compleet verminkt boven. Snel weer laten zakken en ja hoor, direct weer een aanbeet. Dit keer wist Wiegert de rust op te brengen om te wachten tot Japie de huig van zijn aanvaller aan het inspecteren was. Het koste Japie helaas definitief het leven en Wiegert trok een mooie kabeljauw uit het water. Bewijs dat er wel degelijk vis zit, maar dat die slecht bijt op kunstaas. In het roodbaarsgat bleek geen roodbaars aanwezig, wel ontfutselde Fjaeremark 2 mooie lengen aan Neptunes.

Net voor de terugreis hebben Fjaeremark en Wiegert ineens geen aandrijving meer. De bediening van de keerkoppeling is helemaal lam. Na een inspectie blijkt er een borgringetje los geraakt te zijn waardoor de bedieningskabel niet langer vast zit aan het bedieningsmechanisme. Met behulp van een schroevendraaier (door George meegebracht) en wat schroeven die hij elders uit de boot gedraaid heeft, maakt Fjaeremark een noodoplossing, zodat hij de keerkoppeling met de hand kan bedienen. We konden gelukkig door vissen en daarna weer veilig thuiskomen. Morgen zien we wel of het gerepareerd kan worden. De noodoplossing is degelijk genoeg om mee door te varen. Morgen komt ook onze verhuurder Karl Oddvar weer thuis van een trip voor zijn werk naar Singapore. Kan die gelijk aan het werk.

Vanavond heilbot gegeten. Fjaeremark had de vis die hij gisteren gevangen had zodanig opgedeeld/gezaagd dat het allemaal een soort van karbonades geworden waren.

Van die vis die 12,5 kg woog bleef zo ongeveer 10 kg over. Nu is zo’n specimen vis altijd een persoonlijke vis. In dit geval vindt Fjaeremark het het echter genoeg om met zijn allen een keer van te eten. De vis lekker bruin gebakken, daarna gegaard in de oven. Een sausje gemaakt van gehakte kappertjes met roomboter. Aardappeltje en gemengde groenten erbij. Glaasjen witte wijn erbij. Kortom een waar koningsmaal. Heerlijk zo’n heilbot! Moeten we er meer van vangen!

De weersvoorspellingen zijn ook voor morgen weer uitermate goed. Planning is daarom om ver naar buiten te gaan om te kijken of de vis daar beter aanbijt!